Soloduiveldans III

In dit werk komen maten en groepen van maten (secties) voor die moeten, mogen c.q. kunnen worden herhaald. De herhalingsprocedure schept een marge aan vrijheid waarin voor de speler ruimte bestaat om zelfstandig te beslissen over - a) het aantal herhalingen, - b) de dynamische differentiatie, - c) de speelwijze (legato, staccato, etc.), - d) het al of niet gebruik van het pedaal. Men merke op dat de verplichte herhalingssecties relatief in de minderheid zijn ten opzichte van de doorgecomponeerde en niet verplichte herhalingen (brug-secties). Daardoor bestaat de mogelijkheid een keuze te maken tussen een versie van het stuk waarin de nadruk ligt op de muzikale informatie (weinig herhalingen) en een versie waarin de muzikale informatie opgaat in de kadans van "een akoestische klankschommeling" (veel herhalingen). Er zal dan tussen de beide versies, behalve in het afwijkende strukturele karakter, verschil bestaan in tijd en duur. - SIMEON TEN HOLT